Metafora haiwan: kajian perbandingan bahasa Melayu dan bahasa Indonesia

  • Merry Lapasau Universiti Putra Malaysia
  • Arbak Othman

Abstrak

Artikel ini membahaskan penggunaan metafora haiwan dalam bahasa Melayu dan bahasa Indonesia, dan bertujuan untuk menghasilkan kaedah-kaedah kebahasaan secara linguistik dalam metafora haiwan, iaitu dari segi semantik, bentuk dan jenis pembentukan, dan konsepnya. Metafora bahasa Melayu diperoleh daripada kamus umum, kamus peribahasa dan kamus simpulan bahasa dari Malaysia dan Indonesia. Kajian deskriptif ini menggunakan teori metafora konsepsi daripada Lakoff dan Johnson (2008) yang berpendapat bahawa metafora bukan hanya membentuk komunikasi manusia melainkan juga membentuk pemikiran dan perilaku manusia. Daripada kajian ini, didapati masyarakat Melayu Malaysia dan Indonesia meneroka metafora haiwan dengan makna yang sama kerana mereka mempunyai konsep pemikiran yang mirip berdasarkan latar belakang budaya yang berkaitan.

Rujukan

Badudu, J.S., 2008. Kamus Peribahasa. Jakarta: Kompas.

Burger, H., 2007. Phraseologie: Eine Einführung am Beispiel des Deutschen. Berlin: Schmidt.

Bussmann, H., 2001. Lexikon der Sprachwissenschaft. Stuttgart: Kröner.

Csaba, F., 2002. Idiomatik/ Phraseologie. Tübingen:Groos.

Deutscher, G., 2005. The Unfolding of Language. London: Arrow Books.

Djajasudarma, F., 2006. Metode Linguistik: Ancangan Metode Penelitian dan Kajian. Bandung: Refika Aditama.

Drosdowski, G; Scholze-Stubenrecht, W., 1998. Redewendungen und Sprichwörtliche Redensarten. Mannheim: Duden Band 11.

Hsieh, S.C., 2001. Tiermetapher im modernen Chinesischen und Deutschen: Semantische und Soziale Funktionen. In: http://tobias-lib.ub.uni-tuebingen.de/volltexte/2001/209/pdf/diss021-040pdf.

Johnson, M & Lakoff, G., 2008. Leben in Metaphern: Konstruktion und Gebrauch von Sprachbildern. Heidelberg: Carl Auer.

Kamisa, 1997. Kamus Lengkap Bahasa Indonesia. Surabaya: Kartika.

Kutha Ratna, N., 2009. Stilistika: Kajian Puitika Bahasa, Sastra dan Budaya. Yogyakarta: Pustaka Pelajar.

Mazlan Ismail, 2010. My Kamus Peribahasa. Shah Alam: Marshall Cavendish.

Mahsun, M.S., 2007. Metode Penelitian Bahasa. Jakarta: Raja Grafindo Perkasa.

Mohd Tajuddin Haji Abdul Rahman, 2006. Kamus Peribahasa. Shah Alam: Oxford Fajar.

Kamus Dewan, 2007. Edisi Keempat. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.

Orrecchioni, K., 1986. La Connotation. Lyon: Presse Universitaire de Lyon. Hlm. 94-156.

Pakhoruzi Muhammud, 2009. Kamus Simpulan Bahasa. Shah Alam: Pustaka Dini.

Palm, C., 1997. Phraseologie. Eine Einführung. Tübingen: Narr.

Pamuntjak, K St. et al., 2004. Peribahasa. Jakarta: Balai Pustaka.

Sarwono, P., 2007. Kamus Peribahasa. Jakarta: Gramedia.

Suwandi, S., 2008. Semantik: Pengantar Kajian Makna. Yogyakarta: Media Perkasa.

Von Wilpert, Gero, 1989. Sachwörterbuch der Literatur. Stuttgart: Kröner.

Widdowson, H.G., 1996. Linguistics. Oxford: University Press.

Wolff, G., 1982. Metaphorischer Sprachgebrauch. Stuttgart: Reclam.

www.bmspm.net. 24.08.2009.

www.http://ms.wikipedia.org/wiki/Peribahasa 01.08.2009.

www.karyanet.com.mu 24.08.2009.

Zabri Zakaria dan Rubiah Jusoh, 2010. Peribahasa. Petaling Jaya: Kualiti books.

Zaimar, OKS & Harahap, A B., 2009. Telaah Wacana. Jakarta: The intercultural Institute.
Telah diterbitkan
2022-11-30
Bagaimana untuk memetik sitasi
Lapasau, M., & Othman, A. (2022). Metafora haiwan: kajian perbandingan bahasa Melayu dan bahasa Indonesia. Jurnal Bahasa, 10(1), 162-194. Dicapai daripada https://jurnal.dbp.my/index.php/jurnalbahasa/article/view/8465/3993