Pertuturan gagap dan rawatannya: kes komunikasi dalam bahasa Melayu
Abstrak
Penyakit gagap merupakan sebahagian daripada kecacatan komunikasi yang memang menjadi satu fenomena dalam kehidupan manusia. Penyelidikan ini dibuat untuk melihat pola pertuturan orang gagap yang berbahasa Melayu dan dibandingkan dengan pertuturan orang gagap di Barat. Pengumpulan data dibuat melalui rakaman perbualan be bas dengan penghidap gagap berbahasa Melayu yang berumur antara 23 hingga 25 tahun. Penyelidik mendapati pola pertuturan penghidap gagap berbahasa Melayu ialah pengulangan, pemanjangan, selaan dan jeda sama seperti pola pertuturan orang gagap di Barat. Dengan yang demikian, rawatan yang digunakan untuk merawat gagap di kalangan kanak-kanak dan orang dewasa boleh dilakukan berdasarkan kaedah-kaedah rawatan pemulihan yang diamalkan di Barat. Waiau bagaimanapun, perbezaan kecil pola pertuturan orang gagap yang ditemui penyelidik merupakan perbezaan yang wujud daripada perbezaan tabii bahasa Melayu dengan bahasa di Barat. Begitu juga dengan rawatan, pemulihan cara Barat boleh digunakan apabila ia disesuaikan dengan tabii bahasa Melayu. Kajian ini membuktikan bahawa terdapat kesejagatan dalam pola pertuturan orang gagap di dunia.
Rujukan
2. Asmah Hj. Omar, 1986. Nahu Melayu Mutakhir. Kuala Lwnpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
3. Asmah Hj. Omar, 1990. Aspek Bahasa dan Kajiannya. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
4. Bloomfield, L., 1979. Language. London: George Allan & Unwin.
5. Bryngelson, B., "A Study of Literality of Stutterers and Normal Speakers" dlm. Journal of Speech and Hearing Disorders 4, hlm. 231-234, 1939.
6. Crystal, D., 1980. Introduction to Language Pathology. London: Edward Arnold.
7. Crystal, D., 1981. Disorders of Human Communication 3. New York: SpringerVerlag/Wien.
8. Crystal, D., 1984. linguistic Encounters With Language Handicap. New York: Basil B1.
9. Davis, D.M., 1940. "The Relation of Repetitions in the Speech of Young Children to Certain Measures of Language Maturity and Situational Factors. Part II and III" dlm. Journal of Speech and Hearing Disorders, 5, hlm. 235-246, 1940.
10. Eisenson, J. (ed.), 1975. Stuttering: A Second Symposium. New York: Harper & Row, Publishers.
11. Garman, M., 1990. Psycholinguistics. New York: Cambridge University Press.
12. Istilah Linguistik, 1991 . Kuala Lwnpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
13. Gregory, H. & Hil, D., 1993. "Differential Evaluation and Differential Therapy for Stuttering Children" dlm. R.F. Curlee (ed.), Stuttering and Related Disorders of Fluency. New York: Thieme Medical Publishers.
14. Ingram, D., "Phonological Patterns in the Speech of Young Children" dlm. language Aquisition [Fletcher, P., Garman, M., (ed.)). Cambridge: C.U.P., hlm. 133-148, 1979.
15. Malmkjaer, K.(ed.), 1991. The Linguistics Encyclopedia. London: Routledge.
16. Mencher, G.T., "Speech and Hearing Disorders: A Worldwide Problem Requiring a Worldwide Perspective" dlm. International Perpectives On Communication Disorders, [Gerber, S.E. & Mencher, G.T. (ed.)]. Canada: Elks and Royal Purple, hlm. 3- 10,1987.
17. Richards, J. Plat J. & Heidi, W., 1985. Dictionary of Applied Linguistics. England: Longman Group Limited.
18. Shames, G.H. & Wiig, E.H., 1982. Human Communication Disorder. Ohio: Charles E. Merrill Publishing Co.
19. Shames, G.H., Wiig, E.H. & Secord, W.A., 1998. Human Communication Disorder: An Introduction. Boston: Allyn and Bacon.
20. Shelton, R.L., 1978. "Disorders of Articulation" dlm. Speech, Language & Hearing, [D.H. Skinner & R.L. Shelton (ed.)]. Reading, M.A: Addison-Wesley.
21. Wingate, M.E., 1976. Stuttering Theory and Treatment. New York: Irvington Publishers, Inc.
22. Wingate, M.E., 2002. Foundations of Stuttering. New York: Academic Press.
23. Winitz, H., "Repetitions in the Vocalizations and Speech of Children in the First Two Years of Life" dlm. Journal of Speech and Hearing Disorders, Monograph Supplement 7, hlm. 55-62, 1961.
Setelah makalah diterima untuk diterbitkan, penulis diminta untuk menyerahkan hak ciptanya kepada penerbit. Pemindahan ini akan memastikan penyebaran maklumat dapat dilaksanakan seluas-luasnya. Pemberitahuan akan dihantar kepada penulis bagi mengesahkan penerimaan manuskrip untuk diterbitkan dalam Jurnal Bahasa. Sekiranya terdapat petikan daripada karya hak cipta yang lain disertakan, penulis mestilah mendapatkan kebenaran bertulis daripada pemilik hak cipta dan mengkreditkan sumber dengan jelas dalam makalah tersebut.
